Mona Lisa

Zhu przybył do East Village w 1992 roku. W przeciwieństwie do innych artystów działających w osadzie nie miał wykształcenia akademickiego. Mieszkał w podłych warunkach, lecz zdobył renomę w East Village dzięki licznym działaniom performatywnym polegającym na komicznym przekłuwaniu baniek. W 1995 roku zrealizował akcję Mona Lisa. Przebrał się w niej za tytułową sławną postać z historii sztuki, lecz pozostał nagi od pasa w górę. Podczas performansu cały czas operował własnej roboty pompą do wytwarzania baniek, z której wydobywały się bańki. Ruchy jego rąk budziły erotyczne skojarzenia. Niemal dało się słyszeć cichy, lecz nieubłagany odgłos pękających baniek. Nie chodziło tu o śmierć, lecz o wieczne istnienie, ukazanie tajemniczej, duchowej barwy i sugestię ulotności chwil życia. Prace Zhu często dotykają egzystencjalnej relacji pomiędzy naturą, ciałem i życiem. Iluzja nieustannie przeplata się w nich z rzeczywistością. Pesymistyczne spojrzenie artysty na życie i wizualne wykorzystanie przez niego baniek, które w oczach wielu krytyków symbolizują macicę, może wiązać się z wspierającą relacją artysty z matką, która wychowywała go w schyłkowych latach Rewolucji Kulturalnej.

(Su Wei)