Wu Wenguang

Wu Wenguang, ur. 1956 w Yunan. Reżyser filmowy, jeden z najważniejszych założycieli chińskiego niezależnego kina dokumentalnego. Po ukończeniu szkoły średniej w 1974 roku został przez władze zesłany na wieś, gdzie pracował jako rolnik przez cztery lata. W latach 1978-1982 studiował literaturę chińską na uniwersytecie w Yunan. Od 1988 mieszka w Pekinie, gdzie pracuje jako niezależny dokumentalista, pisarz a także producent przedstawień teatralnych i teatru tańca.

Pierwszy eksperymentalny dokument zrealizowany przez Wu „Bumming in Beijing: The Last Dreamers” z 1990 roku – w przeciwieństwie do filmów dokumentalnych produkowanych w Chinach w owym czasie, które były starannie planowane – nakręcony został kamerą z ręki i składa się w większości z improwizowanych dialogów. Film powstawał w dwóch momentach czasowych – na krótko przed i po wydarzeniach na placu Tiananmen, wyznaczając nowy styl dokumentu w Chinach, koncentrujący się na kwestiach społecznych i życiu miasta. Jest on obrazem pokolenia młodych outsiderów. Opowiada historię piątki artystów – pisarza, fotografa, dwójki malarzy i dyrektora teatru awangardowego, którzy decydują się na życie poza oficjalnym porządkiem. Całkowicie sfinansowany przez Wu „Bumming in Beijing” powstał poza oficjalnym obiegiem kulturalnej biurokracji. W przeciwieństwie do państwowych filmów propagandowych unikał także muzyki i narratora spoza kadru, by wytworzyć atmosferę naturalnej intymności prezentowanych scen.

(Magda Lipska)

O pracy